Over Goeie Nummers

Hoe kan een bepaald liedje opeens een vergeten herinnering naar boven halen? Kan (pop)muziek een geneeskrachtige werking hebben? Bestaan er nog wel echte rocksterren? Wat is het mooiste liedje over de maan?

GOEIE NUMMERS richt de schijnwerper op zulke vragen, op dingen in de popmuziek waar we anders gemakkelijk overheen kijken. Op intrigerende liedteksten en interessante ontwikkelingen. Op toevallige ontdekkingen en vergeten juweeltjes. Op helden en muzikale vrienden voor het leven. Soms trek ik lijntjes naar de andere velden, zoals sport, wetenschap en filosofie.

Wonder Op mijn elfde werd ik (Chris Bernasco, 1963) gegrepen door de popmuziek. En het boeit me nog steeds. Omdat het me raakt. Omdat het mijn leven zoveel rijker maakt. Ik schrijf op GOEIE NUMMERS om mijn verwondering en bewondering met anderen te delen. Zodat het wonder nog groter wordt.

Genres Over wat voor muziek gaat GOEIE NUMMERS? Veel singer-songwriters en americana, maar ook pop, blues, soul, latin. Wereldmuziek, powerpop en indierock. En Nederlandstalige kwaliteitspop natuurlijk. Op Spotify vind je de Goeie Nummers-playlist.

Ander schrijfwerk Ook op het Utrechtse deel van VPRO’s popportal 3voor12 en op de website van popmagazine Heaven kun je af en toe bijdragen van mij vinden. In juni 2020 verscheen mijn eerste boek Diepe groeven. In het dagelijks leven ben ik freelance tekstschrijver voor bedrijven, non-profitorganisaties en overheid (zie www.tekstsmid.nl).

Muziek maken Samen met mijn muzikale soulmates Robert Magdelijns en Frank Oeben zit ik in de band Echte Mannen. Tot dusver maakten we drie cd’s met eigenzinnige Nederlandstalige popliedjes. Af en toe treden we op. Meer weten? Klik hier.

foto Chris Bernasco

5 comments

  1. hoi Chris,
    leuk om 1979 voorbij te zien komen. ik zat toen in dienst en de radio stond 24 uur per dag aan (tenminste zo voelde het). de vijf songs die het meest deel zijn geworden van dat vreemde jaar zijn “cheek to cheek”, “I was made for loving you”, “nightboat to Cairo” van Madness, “relight my fire” van Dan Hartman en “more than a feeling”van Boston. Inderdaad, daar zit totaal geen lijn in. Lowell George zei me toen nog niks, heb wel de plaat gekocht en ben groot fan geworden van Little Feat, Kiss was voor mij meer een gimmick dan wat anders, Dan Hartman bleek een eendagsvlieg, Madness is nog steeds een guilty pleasure en Boston draai/beluister ik al lang niet meer maar het was zeker niet iets waar ik me voor hoefde te schamen (vind ik).
    Toch vreemd wat een bijzonder jaar met je doet. Van een flink aantal liedjes weet ik gewoon dat ze uit 1979 zijn en ook liedjes uit 1984/85 kan ik vaak plaatsten, ik denk omdat ik toen een jaar in Sheffield woonde. Misschien dat als je uit je comfortzone wordt gehaald indrukken harder binnenkomen. Pleidooi voor een jaartje carrierebreuk ? Wie weet.
    groetjes, Toon

    Like

  2. Bedankt dat je Two Strangers in de Spotify lijst opgenomen hebt! Ik heb ook een liedje over de maan: Song about the Moon (dat heb ik zo genoemd vóórdat ik wist dat Paul Simon er al één had)
    Groeten G

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s