Month: december 2020

Albumverjaardag – John Hiatt: Crossing Muddy Waters

Aan begin van dit millennium zag het er niet al te zonnig uit voor John Hiatt. De Amerikaanse rootsmuzikant leek op een dood punt te zijn aangeland. Zijn meest recente album, Little Head, was zeer matig ontvangen door recensenten én het publiek. De mensen van platenlabel Capitol verloren hun vertrouwen in de commerciële mogelijkheden van de artiest. Maar vreemd genoeg was deze situatie voor Hiatt, die door vele collega’s, critici en hardcore fans wordt beschouwd als een van de grootste americana-songwriters, allesbehalve nieuw.

John Hiatt (1952, Illinois) begon zijn muzikale carrière helemaal onderaan de ladder. Op18-jarige leeftijd verliet hij huis en haard om zijn geluk te beproeven in country-hoofdstad Nashville. Als lopende-band-liedjesschrijver produceerde hij daar voor 25 dollar per week in een paar jaar tijd in totaal zo’n 250 liedjes. Het zou tot midden jaren 70 duren voor hij zich los wist te maken van zijn rol in de coulissen. (meer…)

De mooiste muziek van 2020

Album Top 5 van 2020 door Chris Bernasco

2020 loopt af. Alles is ditmaal anders, en toch is alles hetzelfde: een kerstboom, de Top 2000, stille straten, verdwaald vuurwerk. Deze laatste dagen van het jaar kun je als het ware vanaf de zijkant naar het verstrijken van de tijd kijken, dat vind ik fijn. Links, in een schuine boog, zie ik het afgelopen jaar liggen, rechts wat komen gaat. En verder hoef ik even niks. Bovendien zijn er de albumjaarlijstjes. Yes!

Lijstjes met de beste muziek van het jaar zijn altijd leuk om doorheen te struinen, ook in 2020 weer. Een van de aantrekkelijke dingen is dat elk medium het weer anders aanpakt. De Amerikanen van Pitchfork en de Britten van The Guardian komen beide met een traditionele Album Top 50, met daarin voor mij behoorlijk wat onbekend gebleven titels, die ik opvat als luistertips. (meer…)

Waarom zo weinig nederpopcovers?

De afgelopen weken heb ik hier me op Goeie Nummers in alle toonaarden uitgesproken over covers, en toen viel me op dat er in de vaderlandse popgeschiedenis relatief zo weinig Nederlandstalige tophits gecoverd worden. In elk geval veel minder dan in het Angelsaksisch taalgebied, waar coveren vrij gebruikelijk is. Uit mijn geheugen kan ik nauwelijks Nederpopcovers naar boven halen, en ook op internet heb ik er maar een beperkt aantal kunnen vinden.

Wat je wel ziet, vooral in de jaren 50, 60 en 70, zijn Nederlandstalige versies van buitenlandse nummers. In die tijd was het heel gebruikelijk om liedjes uit te brengen die waren vertaald vanuit het Frans, Duits, Grieks of Engels, meestal zonder dat feit zo duidelijk te communiceren. Wist je bijvoorbeeld dat Het Dorp van Wim Sonneveld een cover is van het nummer La Montagne van Jean Ferrat? En dat Marco Borsato’s hit Dromen Zijn Bedrog teruggaat op Storie Di Tutti I Giorni van de Riccardo Fogli? Op Muzieklijstjes.nl staat een mooie lijst van dit soort nummers, samengesteld door kenner van het Nederlandse lied Vic van de Reijt.

(meer…)

Wie wint: cover of origineel?

Twee weken geleden schreef ik over een fraaie uitvoering van A Woman’s Work van Kate Bush (door soulzanger Maxwell). Op sociale media merkte iemand toen op dat ‘het origineel uiteraard toch het mooist was’. Die reactie maakte me bewust van iets cruciaals dat ik de afgelopen weken in mijn zoektocht naar de aantrekkingskracht van covers over het hoofd had gezien: rivaliteit.

In de nieuwsmedia is het al eeuwenlang een gouden wet: niets trekt zoveel aandacht als rivalen die strijden om de prooi, de overwinning, de prijs, de eer. Denk aan Art en Keessie, Beatles & Stones, Trump en Biden. Rivalry sells. Zo gaat het ook bij covers. Mensen willen weten: welke van de twee is de beste? Wie gaat er met de grootste eer strijken, ‘van wie’ zal het nummer uiteindelijk blijken te zijn? (meer…)

De Top 2000: nationaal wisselbadritueel

Afgelopen dinsdag begon de Top 2000 Stemweek van NPO Radio 2. Tot aanstaande maandag 17.00 uur kun je uit een lange lijst nummers minimaal 5 en maximaal 35 favorieten kiezen, of liedjes van je persoonlijke voorkeur toevoegen. De Top 2000, begonnen in 1999, is inmiddels een instituut, en ik merk dat ik er ook dit jaar weer echt naar uitkijk. Wat maakt die Top 2000 voor mij zo speciaal?

Nou, dat is zeker niet de pretentie van ‘De Beste Muziek Aller Tijden’. Dat zijn mooie marketingkreten, maar alleen al de aanwezigheid van nummers als I Was Made For Loving You van Kiss (no. 328 in de lijst van vorig jaar) en Holiday in Spain van Bløf & Counting Crows (no. 309) spreekt deze claim tegen (sorry als ik nu op iemands hart heb getrapt). Net als de overmaat aan ouwe witte rockacts bovenaan in de lijst. Wat de Top 2000 dan wel is? Een fijn nationaal wisselbadritueel. (meer…)