Gastblog door Robert Magdelijns

De kwaliteit van je muziekinstallatie moet natuurlijk niet uitmaken; een Goed Nummer laat zich onder alle omstandigheden gelden. Of is dat toch te kort door de bocht?

Ik moest meteen aan het volgende verhaal denken toen Goeie Nummers-blogger Chris me vroeg om een gastcolumn te schrijven over het belang van goed geluid.
Hij ging ergens spelen met zijn band Divaz, en een Leidse Volkszanger (nee, niet Rubberen Robbie) zou daar ook optreden, gebruikmakend van hun zanginstallatie.
Voor het optreden meldde zich de manager van de zanger met de legendarische tekst:
‘Ik kom effe kijken naar het geluidje.’
Natuurlijk ook van belang voor een zanger die alleen een tape met de begeleidende muziek bij zich heeft.

Mijn eerste muzikale herinnering is de radio die mijn moeder thuis aanzette als ze het huishouden ging doen. Ik was nog een kleuter, en de radio stond hoog op een plank (vanuit mijn standpunt natuurlijk). Ik werd altijd vrolijk van die Arbeidsvitaminen. Het was in de tijd van de eerste popmuziek, misschien hoorde ik wel de Beatles en de Beach Boys.

Jaren later kreeg ik voor mijn verjaardag een transistorradio ter grootte van een pakje sigaretten met een ingebouwd speakertje en een aansluiting voor een ‘oortje’. Gek was ik ermee; ik luisterde zodra ik uit school kwam naar dat ding, en soms viel ik met de radio aan in slaap. De volgende ochtend was dan de batterij leeg.
Het beperkte geluid kon mij niet deren; er ging een wereld aan muziek voor me open. Pop en rock-‘n-roll waren in die tijd tot de Hilversumse zenders doorgedrongen en ik vond het allemaal geweldig.

Toen ik oud genoeg was voor krantenwijken en vakantiebaantjes volgde al snel mijn eerste Aristona stereo radio/versterker met twee losse luidsprekers. Daar kon je ook een platenspeler en een cassettedeck op aansluiten en alles klonk al veel beter dan dat eerste radiootje.

Het betere geluid wakkerde mijn liefde voor muziek alleen maar aan. Hilversum 3  met de nieuwste popsongs en ’s avonds soms een programma over een Belangrijke Artiest, en de eerste Americana in Amigos de Musica, laat op de vrijdagavond. De eerste lp: Black and Blue van de Stones. Cassettes met opnames van de radio en geleende lp’s.

Er volgden betere spullen, en de cd kwam op. Ik weet nog dat Chris zijn eerste serieuze luidsprekers kocht die voor hem een wereld van verschil maakten. Eindelijk kon je alle subtiele percussie en andere geluiden horen op Kiko van Los Lobos!

En daar gaat het natuurlijk om. Je wist allang wat Goeie Muziek was en het maakte niet uit of Joni Mitchell uit je oude autoradio kwam of Everything But The Girl uit de plastic platenspeler van je eerste vriendin. Maar nu kan je die Goeie Nummers horen zoals ze ooit bedoeld waren door de artiest en de producer in de opnamestudio. Eindelijk wordt duidelijk wat die bassist daar speelde, vergeleken met het vage gebonk dat uit je eerste luidsprekers kwam, en zeker niet uit je eerste radiootje.
Nu hoor je elk subtiel detail van de begeleidende instrumenten, en elke zucht van de zangeres. Een goed geluid brengt je dichter bij de muziek, het klinkt alsof de band in je huiskamer staat te spelen en jij bent er gewoon bij!
Dan raakt de muziek je pas echt.

Laatst zette ik bijvoorbeeld, na vele jaren, de grammofoonplaat Naked van Talking Heads op en ik was verbluft! Wat een geweldige mix, elk instrument was hoorbaar en viel op zijn plek. Ik vond de plaat eigenlijk beter dan 33 jaar geleden!
En dat op dezelfde oude Sony draaitafel als toen. Maar: nu versterkt via een NAD-versterker en Tannoy luidsprekers, en koperdraad kabels ertussen met verwaarloosbare weerstand (de beste koop, tenzij je graag investeert in edelmetaal). Betaalbaar spul, zeker geen ‘Hi End’, maar met een neutraal, vol en ruimtelijk geluid.

Inmiddels is ‘mijn geluidje’ eigenlijk aan een upgrade toe. Een betere versterker, na 40 jaar een draaitafel van Pro-Ject?
Maar ik zou er nog veel meer geld voor over hebben om, heel Proustiaans, terug te kunnen keren naar die tijd in die Haagse flat.
Mijn moeder zet de radio aan en ik weet eindelijk welke Goeie Nummers er toen klonken.

[Op mijn uitnodiging iets zinnigs te schrijven over geluidskwaliteit en aanverwante zaken ging Robert Magdelijns van harte in. Mogelijk keert hij binnenkort terug om meer van zijn audio-inzichten te delen. Dank, Robert!]