Bijna wekelijks doe ik hier op Goeie Nummers een voorstel over wat goeie muziek is. Ik schrijf bijvoorbeeld dat Rainy Night in Georgia (Tony Joe White) het mooiste regenliedje ever is, en The Moon is a Blind Eye (I Am Kloot) het mooiste maanliedje. Boude stellingen waar je als popliefhebber iets mee kunt. Maar waar ik het in al deze blogstukjes nooit over heb gehad, is de manier waarop al die goeie nummers onze oren bereiken. Ik denk daar zelden over na – en daarin sta ik niet alleen.
Er is in de popmuziek een grote en merkwaardige discrepantie tussen de makers aan de ene kant en de consumenten aan de andere kant. Muzikanten en opnametechnici sparen kosten noch moeite om een optimale sound te creëren voor de luisteraar, terwijl die de liedjes op zijn of haar beurt vaak achteloos afspeelt op een smartphone, draadloos speakertje of matige stereo-installatie. Een groot deel van het monnikenwerk van de artiest wordt zo tenietgedaan door vervorming, een geluidsbrij of wegvallende geluidsfrequenties. Zonde.
Nu zijn er mensen die zeggen dat het voor hun beleving van de muziek niet uitmaakt hoe die muziek is opgenomen of hoe die wordt afgespeeld. Ze kunnen daar ‘doorheen luisteren’, echt Goeie Nummers hebben dat allemaal niet nodig. Maar alle mensen die er hun beroep van hebben gemaakt om het werk van popartiesten aan de man te brengen, en die er dus verstand van hebben, weten dat dat niet waar is. Het is zelffelicitatie, want niemand kan door een gebrekkige geluidskwaliteit heen luisteren. Slechte sound is killing, ook al ben je je er niet van bewust.
Hoe belangrijk goede geluidsapparatuur precies is voor de muziekbeleving weet ik niet, maar ik hoor wel duidelijk het verschil tussen ‘oortjes’ via Bluetooth en een hoogwaardige koptelefoon met een snoer. Diepte, ruimte, bas – een wereld gaat voor je open. Ik snap natuurlijk dat er financiële grenzen zijn – en je kunt het met audio inderdaad zo gek maken als je wilt – maar ik ben ervan overtuigd dat het de moeite waard is om jezelf, de artiesten en de muziek een optimaal geluid te gunnen.
Maar nu kom ik bij mijn eigen discrepantie: als ik muziek echt zo belangrijk vind, dan zou ik hier op Goeie Nummers ook geregeld iets over geluidsapparatuur moeten schrijven. Mijn probleem is dat ik geen hoofd heb dat zich daarin wil verdiepen. Gaat gewoon niet. Gelukkig ken ik mensen die er wel iets zinnigs over kunnen zeggen. De komende tijd verschijnt er daarom af en toe een gastcolumn over audio.
Bijvoorbeeld over wat je binnen bepaalde marges kunt doen om je installatie efficiënt te upgraden. Over de kwaliteitsverschillen tussen de verschillende streamingdiensten. Of het waar is dat je eigenlijk gouden speakerkabels zou moeten kopen. Wie weet, we gaan het zien. Allemaal voor het uiteindelijke doel: meer luistergenot!