Je kunt als bevriende muzikanten een tijdlang onbekommerd in een oefenruimte samenspelen, maar op een gegeven moment moet je er toch aan geloven: de band moet een naam hebben. Op internet zijn diverse tips te vinden voor het kiezen van een goede bandnaam, misschien wel omdat het altijd lastiger is om jezelf te definiëren dan een ander – en helemaal als je het ook nog onderling eens moet zien te worden. De Popschool Maastricht biedt daarvoor zelfs een online bandnaamgenerator aan.

Veel bands zoeken hun toevlucht in datgene wat de leden sowieso bindt: de muziek van hun gedeelde pophelden. Hiermee laten ze hun beoogde publiek in een notendop zien waar ze hun inspiratie vandaan halen en waar ze zelf voor staan: verleden en toekomst in één. Zo leidden The Rolling Stones hun naam af van het nummer Rollin’ Stone van bluesicoon Muddy Waters. Dat een rollende steen ook nog eens stond voor de ongebonden vrijbuiter paste toevallig ook prima bij hun gewenste imago.

Een lange stoet popbands volgde het voorbeeld van de Stones, maar dan uiteraard met andere artiesten en liedjes. Tijdgenoten Pretty Things opteerden voor een lied van rhythm-and-bluesicoon Bo Diddley (Pretty Thing), de bluesrockers van Nine Below Zero voor het gelijknamige nummer van Sonny Boy Williamson II.

Deze naamkeuzestrategie beperkt zich niet tot de blues. Het Zweedse Roxette noemde zich naar een nummer van de Britse rockers Dr. Feelgood, die op hun beurt schatplichtig waren aan de oude Amerikaanse bluespianist Willie Perryman, die zich met dezelfde titel tooide. The Dixie Chicks maakten een subtiele verbastering van Dixie Chicken van Little Feat om hun afkomst als Zuiderlingen meteen duidelijk te maken. Het Britse Madness liet zich inspireren door een nummer van de Jamaicaanse ska-ster Prince Buster dat alleszins uitdrukte waar ze voor stonden.

Sommige acts leveren meer inspiratie aan hun collega’s dan andere. Talking Heads staat aan de basis van twee behoorlijk grote bands: Big Country en Radiohead. The Smiths en frontman Morrissey zijn zelfs indirect verantwoordelijk voor vijf nieuwe bands: The Ordinary Boys, Pretty Girls Make Graves, Girl In A Coma, Shakespears Sister en The Boy Least Likely To. Bedenk: mocht het met de muziek zelf niet lukken, met sterke songtitels kun je je toch verzekeren van een behoorlijke nalatenschap in de popmuziek.

Soms is de relatie tussen inspiratiebron en de band zelf minder duidelijk. De muziek van indieband Deathcab for Cutie lijkt in weinig op dat van de hilarische Bonzo Dog Doo-Dah Band (met Monty Pythons Eric Idle) die aan de basis stond van hun naam. In de liedjes van de Schotse popband Deacon Blue, geïnspireerd door Steely Dans nummer Deacon Blues, is de ironische distantie en het jazzy raffinement van Donald Fagen en Walter Becker moeilijk te herkennen. Misschien bevindt de connectie zich in deze gevallen op een dieper, intuïtiever niveau.

Sommige bandjes gingen niet voor een songtitel van een andere artiest, maar voor een fragment of een personage uit een lied. Singer-songwriter extraordinaire St. Vincent (Annie Clark) koos een tekstregel van een Nick Cave-song (There She Goes, My Beautiful World): ‘And Dylan Thomas died drunk in / St. Vincent’s hospital‘. Het all-female rootstrio Red Molly nam het vrouwelijke personage in Richard Thompsons moderne folkklassieker 1952 Vincent Black Lightning als voorbeeld. Toad the Wet Sprocket adopteerde in een hilarische bui de bizarre naam van een fictieve band in een sketch van Monty Python (alweer!) – en kwam er vervolgens niet meer vanaf.

En dan heb je nog de wat mij betreft leukste soort in dit genre: de band die door het leven gaat met een naam – pronkend op hoezen, contracten en affiches – die de uitkomst is van een vergissing. Soms is zo’n misgreep weinig schokkend, zoals bij Masters of Reality, die zich baseerden op een misdruk van het Black Sabbath-album Master of Reality. Leuker is Tangerine Dream. De mannen lieten zich aansteken door de tekstregel ‘With tangerine trees and marmalade skies‘ uit Lucy in the Sky with Diamonds van The Beatles. The Lightning Seeds deden dit later nog eens dunnetjes over met ‘Thunder drowns out what the lightning sees‘ uit Prince’ Raspberry Beret. Waaruit maar weer eens blijkt dat je de waarheid nooit een obstakel moet laten vormen voor een goeie bandnaam.

Wil je alles weten over bandnamen die zijn afgeleid van het werk van andere artiesten? Er is een speciale Wikipedia-pagina waar je je geregeld kunt laten verrassen door dit soort interessante triviale weetjes. Voor een selectie van bovengenoemde titels en nog meer moois kun je terecht op de Goeie Nummers-playlist op Spotify.