De wegen van de popmuziek zijn ondoorgrondelijk. Jarenlang hoorde je niks of weinig van hem, maar de laatste tijd is Bill Withers helemaal terug. Niet zozeer de man zelf – Withers, 78 inmiddels, leeft ergens in stilte – maar zijn muziek. Die beleeft een heuse comeback zonder dat er een grote marketingcampagne aan te pas is gekomen. Dat heeft die muziek ook helemaal niet nodig.

In de jaren 70-80 was William Harrison “Bill” Withers (West-Virginia, 1938) een graag geziene gast in de hitlijsten, met nummers als Ain’t No Sunshine, Lovely Day en Just The Two of Us. In de daaropvolgende kwart eeuw raakte de Amerikaanse soulzanger echter geleidelijk uit beeld. Tot voor kort dus.

In de vorige maand uitgezonden NPO Radio 2 Soul & Jazz Lijst (voorheen De Zwarte Lijst) met tweehonderd goeie nummers duikt Withers maar liefst vijf keer op. Bovendien onthult een blik op de website WhoSamples dat zijn werk de laatste jaren door een hele reeks artiesten – jong en oud – werd gecovered. Zelf hoorde ik recentelijk twee live-covers door zulke uiteenlopende artiesten als folkzanger Tim O’Brien (Grandma’s Hands) en southern rocker Matt Andersen (Ain’t No Sunshine). Vanwaar die hernieuwde belangstelling?

Misschien komt het doordat de zwarte singer-songwriter pas in 2015 werd opgenomen in de Rock ’n Roll Hall of Fame. Voor veel artiesten is die late erkenning misschien een extra reden om zijn werk in hun eigen repertoire op te nemen. Maar het werk zelf biedt er natuurlijk ook alle reden toe.

Withers’ songs dringen altijd diep door in lichaam en ziel. Meteen. Met zijn pompende grooves en borende stem. Neem alleen maar een songtitel als ‘Who Is He And What Is He To You?’ Bob Dylan zou zeker acht coupletten van twaalf regels nodig om hebben hetzelfde te zeggen. ‘Use Me’, ook zo lekker kernachtig: ‘Keep on using me, until you use me up’, op die repeterende monotone riff die de mix van genot en uitzichtloosheid perfect uitdrukt.

Mogelijk draagt ook Spotify bij aan Withers’ hernieuwde populariteit. Want hij is zo iemand op wiens albums best een waarschuwingssticker zou mogen prijken: geniet, maar consumeer met mate. Als je een heel album van hem achter elkaar beluistert wil je ziel gewoon graag weer even vrij zijn. De uitvinding van het streamen helpt daarbij. Luister maar naar de bovengenoemde Radio 2 Soul & Jazz playlist, vol goeie bezielde tracks, en geniet ongelimiteerd. Geef daarbij speciale aandacht aan de nummers 6 (Ain’t No Sunshine), 29 (Lovely Day), 51 (Grandma’s Hands), 143 (Harlem) en 162 (Lean On Me).