Hij overleed op 17 mei 2016, Guy Clark, 74 jaar oud. De Texaanse folk- en countryzanger was niet bijzonder bekend bij het grote publiek, maar voor zijn beperkte schare trouwe fans was hij een wijze, tegendraadse held. En in het creatieve gilde van de liedjessmeden gold hij als de ultieme vakman. Iemand die louter nummers schreef die van begin tot eind kloppen, tekstueel en muzikaal.

Hier geen volledige opsomming van zijn verdiensten, al was hij natuurlijk wel even de componist van veelgecoverde juweeltjes als Desperados Waiting For A Train en L.A. Freeway. Een duik in een van zijn mooiste liedjes moet voor vandaag op Goeie Nummers volstaan.

My Favorite Picture of You is de titelsong van Clarks gelijknamige, Grammy-winnende album uit 2013. Een jaar eerder overleed zijn echtgenote Susanna, met wie hij veertig jaar samen was. Op de cd-hoes heeft hij de bewuste foto in zijn hand. Dit is het verhaal achter het nummer: toen zij op een dag thuiskwam en daar haar man en zijn songschrijvende boezemvriend Townes Van Zandt (1944-1997) voor de zoveelste keer stomdronken aantrof, stormde Susanna woedend naar buiten. Daar werd de polaroid gemaakt. Nu, kijkend naar die foto, komt de hele scène bij Clark terug:

There’s a fire in your eyes / You’ve got your heart on your sleeve / A curse on your lips but all I can see / Is beautiful / Oh and you were so angry / It’s hard to believe / We were lovers at all

De foto geeft een moment weer waarop alles op springen stond. Geen gemakkelijk moment, maar het is dit stilstaande beeld dat de zanger troost biedt:

My favorite picture of you / Is bent and it’s faded / And it’s pinned to my wall / A thousand words / In the blink of an eye / The camera loves you and so do I / Click

Het lied is onopgesmukt, direct. Clark probeert zo eerlijk mogelijk te zijn. Door de eerlijkheid van zijn vrouw op te roepen. Een ultieme poging om weer even bij zijn geliefde te zijn – en wie weet is het hem destijds bij het schrijven en zingen van My Favorite Picture of You ook gelukt om de overkant al voor korte tijd te bereiken voordat hij er zo’n vier jaar later definitief aankwam.

Meer over Guy Clark vind je in het mooie artikel uit 2015 dat Geert Henderickx (inmiddels ook al niet meer onder ons) over ditzelfde nummer schreef voor popmagazine Heaven. Of droom weg bij een andere prachttrack van Clark, Magnolia Wind.