‘Van deze nummers ga je harder rijden’ kopte de website van NPO Radio 2 onlangs. Onderzoekers van de Technische Universiteit van Zuid-China hadden ontdekt dat automobilisten op de snelweg gevaarlijker rijgedrag vertoonden als ze ondertussen luisterden naar ruige en snelle popmuziek, te weten nummers met meer dan 120 beats per minuut (BPM).

Proefpersonen bleken tijdens een simulatie twee keer zo vaak van rijbaan te wisselen en de maximumsnelheid behoorlijk te overschrijden als ze luisterden naar nummers als American Idiot (189 beats per minute) van Green Day en Party In the USA van Miley Cyrus – dat waren de ‘gevaarlijkste’ tracks. Rustigere liedjes als Stairway to Heaven (Led Zeppelin, 63 BPM) en Africa (Toto) bleken juist een stabiliserende invloed op het rijgedrag te hebben. Volgens hoofdonderzoeker Qiang Zeng zullen de uitkomsten worden gebruikt in een voorlichtingscampagne om mensen bewust te maken van de invloed van muziek onder het rijden.

Ik was eerst geamuseerd over dit bericht, daarna verontrust. De Chinese overheid staat erom bekend vergaande invloed te willen uitoefenen op het privégedrag van hun onderdanen. Wat zijn ze hiermee van plan? Snelle rocknummers verbieden? En verder: kan het toeval zijn – denkend aan de handelsoorlog tussen de twee supermachten – dat de twee als meest verkeersgevaarlijk aangemerkte liedjes allebei over de VS gaan en de twee ‘verkeersvriendelijke’ over heel andere regio’s? En hoe kan het eigenlijk dat Party in the USA (slechts 96 BMP) zo hoog scoort? Hmmm. Ik denk dat onafhankelijke wetenschappers dit musicologische verkeersonderzoekje nog maar eens moeten overdoen.

Waarbij het me overigens zou verbazen als die studies de eerdere uitkomsten zouden ontkrachten. We weten allemaal dat muziek invloed heeft op onze stemming, concentratie, productiviteit, gezondheid, adrenalinepeil, kooplust en wat dies meer zij – en dus vast ook op ons rijgedrag. Maar zelfs dan is het nog de vraag wat we in de westerse wereld met deze nieuwe wetenschap kunnen.

Zullen muzikanten hun artistieke principes opzij willen zetten voor de verkeersveiligheid? Fat chance. Die mannen van Green Day gaan nog liever dood dan hun volgende liedjes allemaal onder de 120 BPM houden. Muziekindustrie of radiomakers gaan ook niets doen. Voor hen is de klant koning en die koning wil af en toe gewoon een ruige uptempo track. Hoogstens komt er een soort bijsluiter met ‘Let op! Beïnvloedt de rijvaardigheid’ of zoiets.

Misschien zullen idealistische BN’ers het uiteindelijk op zich nemen om vanuit hun voorbeeldfunctie bij te dragen aan veiliger wegen. Dat zou ik me kunnen voorstellen. De voortekenen zijn echter niet gunstig. In Volkskrant Magazine vertelde Ajax-spits Klaas-Jan Huntelaar een paar weken geleden nog doodgemoedereerd hoe hij na een wedstrijd naar huis rijdt met Iron Maiden op de geluidsinstallatie: ‘Ouderwetse metal. Alles loslaten, lekker rammen.’

Dat is dus niet goed. Ik zou tegen Huntelaar willen zeggen: Klaas-Jan, kijk daarmee uit, dat is naar alle waarschijnlijkheid levensgevaarlijk, jongen, dat rammen van Iron Maiden onder het rijden. En dat geldt ook voor je andere favorieten als The Killers, Muse en Kings of Leon, die bands zitten allemaal ook best hoog in hun BPM, dat kun je hier nazoeken. Denk aan je voorbeeldfunctie. Kies liever voor een Stairway to Heaven of een Africa. Ik leg je de gewetensvraag voor: wat is er nou belangrijker, de verkeersveiligheid of jouw persoonlijke muzieksmaak?