Sting

Met welke popster deel jij je verjaardag?

Wist je dat je in een groep van twintig mensen een kans van 41,1% hebt dat er minstens twee mensen dezelfde verjaardag hebben? En in een groep van dertig mensen zelfs 70,1%? Meer dan je dacht waarschijnlijk. Dit geinige weetje haalde ik uit de column van Ionica Smeets in de Volkskrant van afgelopen zaterdag. Altijd leuk voor op feestjes als we die ooit weer gaan hebben, en ik moest ook denken aan een dik boek over ‘de geheime taal van verjaardagen’ dat ik lang geleden onder ogen kreeg.

The Secret Language of Birthdays beschrijft 366 persoonlijkheidsprofielen op basis van een mix van astrologie, numerologie, intuïtie en tarot. Ik geloof natuurlijk totaal niet in die dingen, maar natuurlijk toch meteen naar mijn eigen geboortedag: 2 oktober. En daar viel mijn oog, tussen enkele zeer herkenbare inzichten over de sterke en zwakke kanten van mijn karakter, op een lijstje beroemdheden met dezelfde geboortedag.

(meer…)

Sociale afstand

Het buzz-woord van de afgelopen week was ongetwijfeld ‘social distancing’, het bewaren van gepaste sociale afstand. Er wordt veel heil van verwacht. Het coronavirus zelf, de informatiestroom en de maatregelen grijpen diep in ons leven in. Er is soms paniek of angst, maar vaker zien we nieuwe uitingen van saamhorigheid, al of niet digitaal. Zoals in Italië, waar buurtgenoten vanaf hun balkon met elkaar musiceren.

Zijn er popliedjes die ons nu kunnen helpen? Het eerste antwoord is: een volmondig ja. We hoeven niet zoals in de 19e eeuw samen te komen om muziek te kunnen beleven – er staat ons een gigantische bibliotheek van liedjes ter beschikking die we op elk moment en op elke plek kunnen afspelen. Maar zijn er liedjes die specifiek raad of steun bieden bij social distancing? (meer…)

Kippenvel – ‘A Thousand Years’ van Sting

Nu we het de laatste tijd toch over helden met een reputatieprobleem hebben (de Stones, U2) kan Sting er ook nog wel even bij. Net als bij Bono zijn muziekmaken en wereldverbeteren bij de Engelsman onlosmakelijk met elkaar verbonden. En die combinatie valt meestal niet zo goed bij popjournalisten en -fanaten.

Maar voor wie zich concentreert op de muziek, is er bij Sting (geboren als Gordon Sumner, Newcastle, 1951) veel te genieten. Weinig artiesten combineren zulke spannende ritmes met zulke ongelooflijk lekkere melodieën. Oké, soms gaat hij over de top, in prekerige nummers als ‘Russians’ of ‘Children’s Crusade’. Maar veel vaker neemt hij zijn luisteraars mee op een souljourney die – tenminste wat mij betreft – niet lang genoeg kan duren: ‘If I Ever Lose My Faith in You’, ‘Fields of Gold’, ‘So Lonely’, om er maar een paar te noemen.

A Thousand Years [loud playing recommended] van zijn album Brand New Day (1999) is ook zo’n fantastische track. Op het eerste gehoor een liefdeslied. ‘I may have lived a thousand lives, a thousand times / I could shed another million tears, but only one thruth to face […] I still love you, I still want you.’

De herhaling, de duizelingwekkende getallen, de bezwerende cadans, het neemt je langzaam mee. In het derde couplet verdwijnen de cijfers: ‘I may be numberless, I may be innocent / I may know many things, I may be ignorant / […] I could be cannon food, destroyed a thousand times / Reborn as fortune’s child to judge another’s crimes.’ En ook dan staat die ene waarheid nog steeds overeind: I still love you / I still want you […] On and on the mysteries unwind themselves / Eternities still unsaid / ‘Til you love me.’

Waar gaat het over? De aardse liefde lijken we inmiddels ver achter ons te hebben gelaten, de persoon van de zanger lijkt hier bijna op te lossen in het niets – of juist in het alles. Het doet me denken aan het werk van de 13^e-eeuwse dichteres en mystica Hadewijch, waarin de hartstochtelijke liefde tot God wordt beschreven in de wereldse termen van de hoofse liefde. Ook Hadewijchs poëzie staat bol van een verlangen dat verlossing zoekt in het opgaan in een groter geheel.

In ‘A Thousand Years’ lijkt het uiteindelijk evenzeer over de ziel te gaan als over het lichaam. Of is dat uiteindelijk ook één en hetzelfde, op de plek waar alles opgaat in het grote geheel? Hoe het ook zij, dit is wat muziek ook kan doen. Je helemaal wegzingen van jezelf. Zoals Sting dat hier doet. Kippenvel.